Żaden taniec ludowy bądź też o charakterze narodowym nie może być wykonywany bez odpowiedniego stroju. Podobnie jak muzyka oraz wykorzystane do jej wykonania typowo regionalne instrumenty, także ubiór tancerzy jest integralną częścią widowiska. Zwykle jest on wielobarwny, niezależnie od tego czy jest to strój do tańca ze Śląska, Wielkopolski czy też Małopolski.
Kultura ludowa jeśli chodzi o zabawę bazuje na bogato przystrojonych chatach, co szczególnie było zauważalne podczas wesel i innych okazji o wesołym charakterze. Ponieważ taniec jest głównym elementem każdego wesela, także strój weselników musiał być barwny i ciekawy. Obecnie tylko wesela organizowane w starodawnym stylu wykorzystują typowo regionalne stroje, ale można je podziwiać podczas występów zespołów tanecznych.
Każdy taniec ludowy ma inną historię i rodowód, a ubiór jaki zakładano podczas jego wykonywania różnił się od innych pod względem tradycji danego obszaru. Polonez jako jeden z najstarszych ukształtowanych tańców był wykonywany w całym kraju, a stroje mu towarzyszące były zwykle bardzo bogate i szlacheckie, nie był on bowiem typowym tańcem ludowym.
Natomiast tancerze wykonujący krakowiaka przedstawiali już odzienie typowe dla okolic Krakowa. Mężczyźni mieli na sobie spodnie w cienkie paski oraz katany w ciemnych kolorach. Obowiązkowym elementem był pas bogato zdobiony wstawkami z metalu. Nakryciem głowy z kolei byłą rogatywka dekorowana pawimi piórami. Damskim strojem była kwiecista spódnica, na to biały koronkowy fartuch, barwnie przyozdobiony serdak, a na głowie wianek z kwiatów, koniecznie ze wstążkami kolorowymi. Kobiece części garderoby obfitowały również w dużą ilość czerwonych koralików.
Do kujawiaka również zakładano tradycyjny barwny strój. Często wykorzystywane są stroje wilanowskie, gdzie ubiór męski stanowi długa granatowa sukmana z czerwonym kołnierzem. Natomiast kobiety zakładały białe koszule zdobione niespotykanym gdzie indziej czarnym haftem, przedstawiającym motywy roślinne i kwiatowe. Wzór ten występował także na chustach czepcowych tancerek.
Ponadto ubiór damski stanowiła kamizelka w kolorze niebieskim lub czerwonym z oblamówkami i spódnicą dobieraną na zasadzie kontrastu albo barwy czerwonej albo niebieskiej. Ubiór w każdym tańcu ludowym charakteryzuje się innymi elementami.