Taniec ludowy jest elementem kultury danego kraju. Stał się określeniem dotyczącym nie tylko samego sposobu poruszania się, ale również tradycyjnej muzyki, a dokładnie utworów komponowanych specjalnie z myślą o konkretnym rodzaju tańca. Wiążą się z tym także obyczaje poszczególnych regionów obejmujące między innymi barwne stroje, przeznaczone między innymi do tańca oraz ludowe pieśni powiązane z licznymi ceremoniałami jak też regionalne instrumenty.
Pośród polskich tańców ludowych znanych nie tylko na terenie naszego kraju, wyróżnić można kilka najbardziej znanych o charakterze niemalże narodowym. Są nimi skoczny krakowiak, taniec z Kujaw czyli kujawiak, mazurek, oberek a także polonez. Poza tym mamy jeszcze mniej znane tańce o charakterze bardziej regionalnym, zaliczyć do nich należy tańce śląskie.
Każdy taniec ludowy zaliczany jest do dziedzictwa kulturowego danego kraju. Wiele zespołów istniejących w ramach działalności miejskich domów kultury stara się podtrzymywać wspaniałą tradycję, wykonując regionalne tańce. Jest to ciekawa sprawa, tym bardziej, że w dobie postępu technicznego i rewolucji obyczajowej zapominamy często o naszych korzeniach i tradycji.
Dlatego też oprócz hip-hopu, jazzu, walca, salsy czy też tanga w ramach dokształcania warto zainteresować się poznawaniem ludowych form tanecznych. Coraz częściej można spotkać się ze ścieżkami edukacyjnymi mającymi na celu zapoznawanie młodzieży z historią, walorami, a także sposobem wykonywania tańców ludowych: krokami i figurami. Jest ich naprawdę sporo, a co więcej, są to tańce żywe, pozwalające rozwijać także sprawność fizyczną. Jest to propozycja nie tylko dla młodych ludzi w wielu szkolnym, ale dla wszystkich zainteresowanych praktycznie w każdym wieku.
Świetnym sposobem na rozwój osobisty jest zapoznanie się z tańcami innych narodowości. Zagraniczne formy taneczne mogą pociągać oryginalnym typem wykonania i muzyki mu towarzyszącej. Trzeba tu wymienić polkę, która wcale nie jest polska, ale czeska, hiszpańskie bolero cieszące oko, zwłaszcza jeśli jest wystawiane w formie operowej. Ponadto tańce irlandzkie, bardzo widowiskowe, jak też węgierskie: czardasz czy hajduk.
Tańce ludowe to feeria barw, żywiołowość, różnorodność i muzyka towarzysząca danemu narodowi przez stulecia.